İyiki Doğdun Şair Ceketli Çocuk

Yazar Unknown 6 Kasım 2012 Salı 0 yorum

“Bu arada hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe, kötülüklerle dolu olsa bile tarihe,tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlara, ateş hırsızlarına, Ernesto Che Guevara’ya, yollara, yolculuklara, sevgililere ,sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz."

 "Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya.”

"Bir şey ürettim ben, üç beş kişilik değil, sevgi denen şey herhalde. Bütün dünyanın, bütün toprakları hepimizindir. Bütün şarkılar, dünyadaki tüm insanlarındır, tüm topraklar da memleketimizdir."

                                                                                                                      Kazım Koyuncu

 Karadeniz'in hırçın çocuğuydu o. Ölüm ona 34′ünde geldiğinde hala hırçındı bütün her şeye rağmen ve söylediği son sözü ise ;
                                                            

Koyverdin gittin bizi...


Hiç yorum yok :